Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa

Pwt 8,2-3.14b-16a W czasie wędrówki do Ziemi Obiecanej Bóg żywił lud manną 1 Kor 10,16-17 Eucharystia jednoczy przyjmujących ją J 6,51-58 Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem

W Księdze Powtórzonego Prawa czytamy dziś mowę Mojżesza, w której daje interpretację wędrówki Izraela do Ziemi Kanaan. Otóż doświadczenie pustyni miało wymiar pedagogiczny. Izrael z jednej strony doznawał ciągłej opieki ze strony Jahwe, a z drugiej przeżywał różnorakie braki. I właśnie niezaspokojenie często fundamentalnych potrzeb, miało pobudzić Naród Wybrany do zwrócenia się jedynie ku Bogu. Ta Boska pedagogia była konieczna, aby 16 wieków później Chrystus mógł nazwać swoje Ciało prawdziwym pokarmem, a swoją Krew prawdziwym napojem, który zaspokaja wszelkie ludzkie potrzeby. Nie jest to łatwa prawda do przyjęcia. Wsłuchajmy się więc w słowo Boże, aby móc lepiej zrozumieć tę Boską logikę miłości.